Bodrum'a düştü yolumuz, akşama doğru merkezden biraz çıkıp kamp yeri bakacaktık ki Gizay ile karşılaştık. Karşıdan kırmızı dede bisikletiyle geliyordu. "En güzeli aslında bunlar" dedim. Tanıştık, muhabbetin 5. dakikası dolmamıştır evine davet etti. Yabancı birisinin evinde nasıl kalabilirdim! Tabiki deehehe...
Gizay İTÜ'de son 2 dersi kala "ben gidiyorum" demiş. Kendisini yazmaya vermiş bir arkadaşımız. Hediye olarak bastığı bir şiir kitabını yollayacak. Hop.
Söylemiştim bunu; turda yaşadığım en özel anlardan birisi insanların evlerine davet etmeleri. Ege'de özellikle Muğla il sınırında da yaşadım bu hali.
Bunu da tekrarlayalım; "Muğla tarafları harika!".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder