Yola çıktığımdan bu
zamana kadar bir Kanadalı, bir Japon, bir
Türk ve bir Belçikalı bisikletçiyle (hehehh
fıkra gibi oldu.) karşılaştım. Ayrıca
yürüyerek yol alan Portekizli çift ve
köpekleriyle tanışma şansım oldu. Karadeniz ve Ege taraflarında daha çok
bisikletçiyle karşılaşırım diye umuyorum. Midyat ve Hasankeyf civarında atlarıyla Türkiye turuna çıkmış olan bize her gün tatil ikilisinden bahsetti bölge halkı. Şu sıralar
verdikleri aradan sonra sanırım tekrar yola düşecekler. Hasankeyf’de Ankara
Üniversitesinden Tolga’nın haberini aldım. Aynı
kamp alanında kalmışız; o benden 1 yıl önce oralardaymış. Ayrıca doğuya
doğru yol alırken biraz önümde bir Çinli ve bir İzmirli Türk bisikletçi parasız halde Çin’e doğru
gidiyormuş. Olmadı denk gelemedik. Kimdi
acaba onlar? Parasız gittiklerine göre siteleri yada yazdıkları bir yer yoktur herhalde. Konuştuğum kişi, sınırı kaçak olarak dağlardan geçeceklerini
söylemişti.
Yok mu beraber
pedal basacağım bir Dünya Vatandaşı. Yola çıkmadan önce her şeyin bu kadar
kolay olacağını tahmin etmiyordum. Bisiklet deneyimim evet iyi kötü vardı ama
kamp olayı da hoş geçiyor gerçekten. Tura başlamadan önce sadece 1 kere Esdak ile kamp
atmış, Mehmet Abi'den tüyoları almıştım. Evet var mı problem? Aynen, bence de yok.
Çizdiklerim mi?
Evet, onlara da bakacağız; konuşuruz hakkında.
Yola yalnız çıkılsa da yalnızlık yaşamak son derece zor oluyor.
YanıtlaSilKararını vermek en zoru olsa gerek.
Sil